ThrustSSC (ang. Super Sonic Car - samochód naddźwiękowy) — brytyjski samochód o napędzie odrzutowym zbudowany przez Richarda Noble'a, Glynne'a Bowshera, Rona Ayersa i Jeremyego Blissa do pobicia rekordu prędkości i przekroczenia bariery dźwięku na lądzie. Rekord został pobity 15 września 1997 roku, podczas próby przeprowadzonej na dnie wyschniętego słonego jeziora na pustyni Black Rock w amerykańskim stanie Nevada. Thrust SSC osiągnął prędkość 1227,985 km/h (1,02 Ma) przekraczając barierę dźwięku o około 7 km/h. Poprzednie przekroczenie bariery dźwięku przez trójkołowy pojazd Budweiser Rocket nie zostało uznane.

Thrust SSC został zbudowany z kadłuba amerykańskiego myśliwca F-104 Starfighter i zainstalowanych po bokach dwóch wyposażonych w dopalacze silników odrzutowych Rolls-Royce Spey Mk.2 używanych do napędu samolotów F-4 Phantom II. Maszyna miała 14,58 metra długości, 3,7 metra szerokości i ważyła 10 ton. Łączny ciąg silników wynosił 223 kN (110 tysięcy KM), które spalały 18 litrów paliwa lotniczego na sekundę, w przeliczeniu wartość ta wynosiła 5500 litrów na 100 km. Pojazd posiadał cztery koła, co jest warunkiem koniecznym, aby mógł być uznany za samochód, a sterowanie odbywało się przy pomocy kół tylnych. Koła te nie były zamocowane na jednej osi, ale asymetrycznie na dwóch przesuniętych względem siebie w taki sposób, że prawe koło znajdowało się bliżej dziobu maszyny niż lewe. Wszystkie koła maszyny wykonano z bardzo wytrzymałego stopu aluminium, zdolnego znieść ogromne siły odśrodkowe działające na nie przy tak dużych prędkościach obrotowych, dochodzących do 8500 obrotów na minutę. Wykonane przez firmę Dunlop Aviation koła w celu zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa przetestowano do prędkości 9500 obrotów na minutę.